Qué din os rumorosos
na costa verdecente
ao raio transparente
do prázido luar?
Qué din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu bem compassado
monótono fungar?
Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
não des a esquecemento
da injuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Tenha acesso a benefícios exclusivos no App e no Site
Chega de anúncios
Badges exclusivas
Mais recursos no app do Afinador
Atendimento Prioritário
Aumente seu limite de lista
Ajude a produzir mais conteúdo